سن نوجوانی بسیار حساس و حائز اهمیت است ، زمانی که یک فرد پا در این دوره میگذارد نسبت به اتفاقات پیرامون خود تغییر نگرش پیدا میکند و خانواده مهم ترین اشخاصی هستند که می‌توانند به نوجوان خود کمک کنند. اما گاهی بین نوجوان و خانواده تضاد یا همان اخلاف نظر در زمینه های مختلف […]

سن نوجوانی بسیار حساس و حائز اهمیت است ، زمانی که یک فرد پا در این دوره میگذارد نسبت به اتفاقات پیرامون خود تغییر نگرش پیدا میکند و خانواده مهم ترین اشخاصی هستند که می‌توانند به نوجوان خود کمک کنند.

اما گاهی بین نوجوان و خانواده تضاد یا همان اخلاف نظر در زمینه های مختلف به وجود می‌آید ، در این زمان نوجوان حس دوستانه و آشنایی با خانواده خود را ندارد و مدام در حال گریز از آنهاست .

از علل های ناسازگاری کودکان و نوجوانان با خانواده میتوان به ایجاد برخی محدودیت ها ، نبود رابطه دوستانه بین فرزندان و والدین ، محیط خشن و ترس از والدین اشاره کرد این عوامل موجب کمرنگ شدن ارتباط بین فرزند و خانواده میشود.

البته عوامل دیگری هم در این موضوع دخیل هستند ، تغییر سبک زندگی با ورود اینترنت و شبکه های ماهواره‌ای موجب دوری نوجوان از فضای سنتی خانواده و نزدیکی آنها به انزوا و همسالانشان میشود.

در این هنگام والدین احساس نگرانی کرده و سعی می‌کنند روابط فرزند را با دوستانش کمرنگ کنند اما ممکن است با این کار شرایط بدتر شود.

شکاف و تضادی که بین نوجوان و خانواده به وجود می‌آید علاوه بر ناسازگاری فرزند عواقبی نظیر افسردگی،افزایش روحیه ضدخانواده ، پرخاشگری و ستیزه جویی را نیز به دنبال خواهد داشت هر چقدر این اختلاف بیشتر باشد فرزند از خانواده دورتر شده و توسط همسالان خود و عده ای سودجو به بیراهه کشیده میشود.

میتوان گفت منشأ این اختلافات و تضادها ریشه در باورها و رفتار پدر و

مادر در دوران کودکی و نوجوانی دارد .

برخی رفتار های غلط و بی رویه والدین هم موجب ایجاد این شکاف میشود به عنوان مثال برخی پدر و مادرها فرزندان خود را سرزنش میکنند یا در زمان های نامناسبت شروع به نصیحت کردن میکنند و گاهی دست به تهدید و توبیخ میزنند بدون شک این رفتارها با یک نوجوان سبب سرد شدن او از خانه و خانواده میشود.

گاهی هم رفتاری که مثبت به نظر میرسند باعث این اختلاف میشود مثلا محبت و دلسوزی های بیجا ، عشق های تحمیلی و دخالت کردن در امور فرزندانشان روند تضاد را ادامه می دهد .

دوره نوجوانی از مهم ترین سنین در زندگی به شمار میرود پس هر فردی باید با سلامت روان و جسم این دوره را پشت سر بگذارد ، خانواده ها به خصوص والدین باید ارتباط دوستانه ای با فرزند خود برقرار کنند و بین مشغله های که دارند زمانی را به صحبت کردن با نوجوان خود اختصاص دهند اگر بتوانند رابطه ای نزدیک و صمیمی با فرزند خود ایجاد کنند دچار مشکلات نمی‌شوند و نوجوان هم با خیالی آسوده در کنار خانواده به سر خواهد برد و ناگفته نماند که این کار پیش زمینه ای برای دوره نوجوانی هم خواهد بود زیرا دغدغه افراد در دوره جوانی بسیار بیشتر از هر زمانی است ، گفتگو،مشورت و همفکری با خانواده در این زمینه بسیار مثمر ثمر واقع میشود.

  • نویسنده : مهشید عبادی
  • منبع خبر : آماج خبر