امیرمحمد عسکرزاده، دانش‌آموز دوازدهمی که شور جوانی و مشتاقی به آموختن را در چشمانش داشت، در روز ۱۲ آبان ۱۴۰۳، تجربه‌ای ماندگار را در دفتر خاطرات زندگی خود ثبت کرد. او در این روز، توفیق یافت تا در محضر نورانی حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی، حاضر شود و از دریای بی‌پایان حکمت و بصیرت ایشان سیراب گردد.

حسینیه امام خمینی (ره)، آن روز، به مکانی مقدس و ملکوتی تبدیل شده بود. فضایی سرشار از آرامش و معنویت که در آن، عطر دل‌انگیز ایمان و امید در هوا پیچیده بود. چشمان نافذ و پرصلابت رهبر معظم انقلاب، حکایت از عمق ایمان و بصیرت ایشان داشت و لحن گرم و پدرانه ایشان، آرامش و اطمینانی وصف‌ناپذیر را به قلب و جان حاضران هدیه می‌کرد.

در این دیدار تاریخی، بیانات حکیمانه و راهگشای رهبر انقلاب، دریچه‌ای نو به سوی فهم عمیق‌تر از مسائل روز و آینده کشور گشود. ایشان با درایت و بصیرتی مثال‌زدنی، به تحلیل دقیق مسائل مختلف پرداختند و نقشه راهی روشن برای عبور از پیچ و خم‌های پیش رو و رسیدن به قله‌های رفیع آرمان‌های انقلاب اسلامی ترسیم نمودند.

نکته‌ای که در این دیدار توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کرد، صبر و شکیبایی بی‌نظیر رهبر معظم انقلاب در شنیدن سخنان و نظرات جوانان بود. ایشان با روی باز و قلبی مملو از مهر، به صحبت‌های حاضران گوش فرا می‌دادند و با ارائه راهکارهای هوشمندانه و امیدبخش، چراغ راهی روشن برای آینده‌سازان کشورمان بودند.

حضور در محضر رهبر معظم انقلاب، برای امیرمحمد و دیگر جوانان حاضر در این دیدار، تجربه‌ای بی‌نظیر و الهام‌بخش بود که تا ابد در یادشان خواهد ماند. این دیدار، نه تنها بر روحیه آنها تأثیر بسزایی گذاشت، بلکه عزم و اراده آنها را برای خدمت به میهن اسلامی و تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی دوچندان کرد.

در پایان، امیرمحمد ضمن آرزوی سلامتی و طول عمر با عزت برای رهبر معظم انقلاب، بر این باور است که این دیدار، نقطه عطفی در مسیر زندگی او خواهد بود و او را در جهت رسیدن به اهداف والای خود مصمم‌تر خواهد ساخت.