• ابتدا خودتان را مختصر معرفی بفرمایید.

به نام خدا؛ من پوریا نیشابوری هستم؛ رییس هیات مدیره شرکت غزال گوشت رجا و با افتخار دانشجوی مدیریت بازرگانی، خوشحالم که امروز در کنار شما عزیزان هستم.

• یک نکته ویژه شمارا با دیگر مدیران صنایع خراسان متمایز کرده است؛ دوست دارید درباره آن صحبت کنید؟

یقینا؛ باعث افتخارم است که بگویم من یکی از جوانترین مدیران صنایع خراسان هستم؛ البته همه میگویند جوانترین؛ اما چون نهاد مشخصی این موضوع را بررسی نمیکند؛ یقینا یکی از جوانترین ها هستم؛ بنده متولد تیر ماه ۱۳۸۰ هستم.

• چگونه وارد صنعت و تولید شدید؟!

سابقه فعالیت پدرم در حوزه تولید، بیش از ۳۰ سال است، از کودکی با فضای تولید و صنعت عجین بوده ام و همیشه به این فکر میکردم که چگونه میتوانم به خانواده کمک کنم؛ از نوجوانی هر طور که میشد حتی برای انجام کار های کوچک مثل انتقال پول و… خودم را به فضای کارخانه میرساندم، تا اینکه سه سال پیش بود که پس از بررسی های بسیار، به طور تخصصی وارد مدیریت تولید شدم.ماجرا از این قرار بود که پدرم سال ۱۳۸۸ کارخانه ای برای تولید سوسیس و کالباس خریداری نمود، اما مدیریتش را به افراد دیگر سپرد و به حرفه ای اصلی خود بازگشت. خاطرم هست که ۳ سال پیش که این بخش را تحویل گرفتم؛ تنها سه نیرو داشت و هم اکنون خداروشکر تنها به طور مستقیم ۶۰ نفر را در مجموعه مشغول کرده ایم.

• از مافیای این حوزه گفتید، منظورتان چیست؟!

متاسفانه در حوزه کاری ما نظارت خوبی انجام نمیشود، در حوزه مواد غذایی همیشه رقابت بر سر قیمت در کنار کیفیت است اما متاسفانه در این حوزه، برای پایین نگه‌داشتن قیمت، گاهی کیفیت هم فدا میشود! همچنین بحث مواد اولیه که در گیر و دار مافیا خاص است.

• شما در ابتدای جوانی مدیریت را شروع کرده اید؛ از بزرگترین مشکل بگویید؟

علاوه بر تلاش برای رقابت با مافیا این حوزه؛ پیدا کردن نیاز بازار و همچنین خریدار محصولات؛ از همه چی سخت تر بود. خاطرم است که مسئول فروشی داشتیم که دلالی میکرد و محصولمان را با رقمی بالاتر به دست مصرف کننده میرساند و حتی اطلاعات خریداران عمده را نیز مخفی میکرد، یک روز آنقدر این مسئله برایم سخت بود که شخصا به بازار رفتم و پیگیری پیدا کردن سهم بازار شدم، البته این هم از شرایط جوانی است؛ جهادی و فعال عمل کردن!

• شرکت شما، یکی از ارز آورترین شرکت ها به کشور بوده است؛ در مورد حوزه صادرات بگویید؟

یکی از افتخارات کاری ام؛ گسترش صادرات شرکت بود، از ابتدای شروع به کارم؛ صادرات دغدغه ام بود، البته صادرات ملزوماتی هم دارد، مانند کیفیت بالا، که خداروشکر این مهم محقق شده است، مفتخرم که بگویم اکنون ماهی ۲۵۰ تُن تنها به کشور افغانستان صادرات داریم و این عدد هر روز در حال افزایش است، صادرات به دیگر کشور ها هم با اخذ مجوز از دولت، در حال انجام است.

• با اغلب اهالی صنایع که صحبت میکنیم؛ از دولت مطالباتی دارند و انتظاراتی؛ صحبت شما با متولیان امر چیست؟!

اول باید از تلاش همه دولت‌مردان در جهت حل مشکلات کشور تشکر کنم؛ عادت دارم ابتدا خوبی را بگویم؛ دولت در روند اخذ مجوز ها نهایت همکاری را با اهالی صنایع دارد، که از این بابت از عزیزان سپاسگزارم، و اما دغدغه؛ واقعیت این است که مواد اولیه سوسیس و کالباس از داخل کشور تهیه میشود، جز یک قلم؛ مُرکبی که برای پوسته محصولات استفاده میشود که شوربختانه وارداتی است و بیشترین درگیری را با گمرک دارد؛ گاهی مجبور هستیم ماهی پانصد میلیون تومان را پیش خرید کنیم که خدایی نکرده تولید متوقف نشود؛ از دولت میخواهم که همکاری بیشتر گمرک را طلب کند.

• چشم انداز شما برای پنج سال آینده مجموعتان چیست؟!

در حال گسترش کار هستیم؛ ارام ارام حس میکنم فضای کافی نداریم و شاید لازم باشد کارخانه دوم را فعال کنیم؛ دوست دارم در پنج سال آینده؛ سفره ای ۱۰۰۰ نفره پهن کنم؛ با نیرو هایم خانواده هستیم و دوست دارم خانواده ام را بزرگ و بزرگ تر کنم.

• آیا همانطور که به شما در جوانی اعتماد شد، شما نیز از نیروی جوانی استفاده میکنید؟

قطعا بله؛ یک بله قرص و محکم! اکثریت نیرو های فعال، جوان هستند، به استفاده از نیرو، تلاش و انگیزه جوانی ایمان دارم.

• حرف آخر؟!

از توجه و همراهی شما ممنونم؛ امیدوارم به زودی با همراهی همه مدیران معزز بخش خصوصی و دولتی؛ مشکل اشتغال جوانان حل و از فکر و همراهی جوانان ایران اسلامی در تصمیم گیری و تصمیم سازی ها استفاده شود، به امید آن روز!