مدفوع سفید، لکه سفید، نکروز حاد عفونی، دم قرمز و مرگ زودرس (EMS)، همه اسامی هستند که لرزه به تن پرورش دهندگان میگو می‌اندازند؛ این بیماری‌ها از جمله شایع‌ترین آفات میگوی پرورشی هستند و در صورت بروز، خسارت سنگینی را به دوش سرمایه گذاران خواهند گذاشت.

حالا سایه بیماری مرگ زودرس میگو بر حوضچه‌های پرورشی جنوب ایران به ویژه استان بوشهر سایه انداخته است. یک بیماری به‌نسبت نوظهور که به سرعت تکثیر می‌شود و فرصتی برای واکنش به پرورش دهندگان نخواهد داد.

این بیماری که نام علمی آن (Acute Hepatopancreatic Necrosis Syndrome) AHPNS است، برای نخستین بار در سال ۲۰۰۹ در چین رویت شد و تاکنون در کشورهای ویتنام، مالزی، تایلند و حتی مکزیک گزارش شده است.

به گزارش آماج خبر از بوشهر، خسارت‌های این بیماری را باید جدی گرفت. از بین رفتن بیش از ۱۰۰ هزار شغل در تایلند (سال ۲۰۱۰-۲۰۱۶) یا خسارت بیش از ۲ میلیارد دلاری کشور ویتنام در سال ۲۰۱۱، ارقام بزرگ مواجهه برخی از کشورها با بیماری مرگ زودرس میگو است.

یک پرورش دهنده میگو در بوشهر اولین زمان مواجهه با این بیماری را نیمه اول خرداد ۱۴۰۲ عنوان کرد و معتقد است: ۲۰ روز پس از شروع به کار مزارع میگوی استان بوشهر شاهد اولین آثار این بیماری