یکی از چیزهایی که اولیس را حتی از رمان‌های مدرن همنوع خود متمایز می‌کند، این است که در آن هیچ اتفاقی نمی‌افتد و ما بیشتر با بی‌کنشی روبرو هستیم و این بی‌عملی، مشخصه کامل اولیس و مشخصه کامل جامعه مستعمره است، جامعه‌ای که فلج شده و این فلج شدگی محور اصلی اراده جویس در نوشتن است.