رشته ورزشی کشتی از دیرباز یکی از پرطرفدارترین ورزش‌ها بین مردم ایران بوده است که ریشه در تاریخ و سنت ایرانی دارد، به‌طوری‌که معمولا به‌عنوان ورزش ملی از آن یاد می‌شود.

این ورزش از قدیم در زورخانه‌ها رواج داشته است ولی مسابقات کشتی زورخانه‌ای تدریجاً به خارج از گود زورخانه منتقل شده و به‌صورت آزاد و فرنگی گسترش یافته است.

کشور ما ایران، با پهلوانان و قهرمانان تنومندش از سال ۱۹۴۸ در المپیک لندن قدم به صحنه‌های بین‌المللی نهاد و به‌عنوان یک قدرت قابل توجه و درجه اول در دنیا مطرح شد.

سبک‌های مختلفی از ورزش کشتی در دنیا تمرین می‌شود اما دو سبک کشتی آزاد و کشتی فرهنگی، تقریبا در تمام کشورهای دنیا به‌عنوان دو سبک کشتی المپیکی پذیرفته شده است.

کشتی فرنگی

یکی از سبک‌های ورزش کشتی، کشتی فرنگی است که در این سبک از کشتی استفاده از پا برای به زمین زدن حریف و گرفتن پایین کمر ممنوع است اما مابقی قوانین مانند دیگر سبک کشتی یعنی آزاد بوده ولی هر حرکتی که زندگی یا سلامتی حریف را به خطر بیندازد ممنوع است.

کشتی آزاد

در کشتی آزاد هم مانند کشتی فرنگی هدف اصلی، چسباندن شانه حریف بر تشک است که منجر به ضربه فنی یا همان برد سریع می‌شود؛ ولی برخلاف کشتی فرنگی، در کشتی آزاد کشتی‌گیران اجازه دارند پای حریف بگیرند و از پای خود نیز استفاده کنند. براساس مقررات بین‌المللی کشتی‌گیران مجاز به هرگونه گرفتن، ضربه زدن و پرتاب کردن ملایم حریف هستند، اما در صورتی که این حرکات سلامتی حریف را به خطر بیندازد، ممنوع بوده و استفاده از حرکاتی مانند لگد زدن، مشت زدن، کله زدن و گرفتن دوبنده ممنوع است.

اردبیل بر بام کشتی ایران

سابقه درخشان کشتی استان اردبیل بر کسی پوشیده نیست و این استان خاستگاه کشتی‌گیران و مربیان صاحب نامی بوده است و در گذشته کشتی استان اردبیل به نوعی قطب کشتی کشور بوده و در دهه ۶۰ کشتی فرنگی ایران با نام اردبیل می‌درخشید.

اما سوال این‌جا است چرا رشته‌ای که در سال‌های نه چندان دور به‌عنوان رشته‌ای با مقام‌آوری‌های بسیار در استان اردبیل فعال بوده است، امروزه نتوانسته جایگاه واقعی خود را حفظ کند و در سطح کشور و دنیا حرفی برای گفتن داشته باشد؟ برای پاسخ به این سوال پای صحبت‌های رئیس هیأت کشتی استان اردبیل نشستیم.

فعالیت ۳۰۳۵ کشتی‌گیر بیمه شده در استان اردبیل

عبدالرضا اقبال، رئیس هیأت کشتی استان اردبیل اظهار کرد: بیش از ۳۰۳۵ ورزشکار بیمه شده، ۱۰۰ مربی و ۵۷ داور در رشته کشتی اردبیل فعالیت می‌کنند و ۱۸ سالن کشتی فعال در سطح استان وجود دارد که ۶ سالن در مرکز اردبیل میزبان کشتی‌گیران است.

وی افزود: با توجه به اعلام فدراسیون کشتی ایران در سال ۹۸، هیأت کشتی استان در سطح کشور رتبه ۱۸ را دارد که با توجه به پیشینه درخشان این رشته، این رتبه در شأن کشتی استان نیست.

دستگاه‌های دولتی و غیردولتی به کمک کشتی اردبیل بشتابند

رئیس هیأت کشتی استان اردبیل با اشاره به مشکلات مالی هیأت کشتی بیان کرد: متأسفانه علاوه بر ۱۵۰ میلیون تومان بدهی که از هیأت‌های قبلی برجای مانده، برای تهیه و تجهیز سالن‌های کشتی در شهرستان‌ها و مرکز استان اردبیل جهت برگزاری تمرینات کشتی نیز نزدیک ۲ میلیارد تومان منابع مالی نیاز است که با توجه به این آمار و ارقام باید که دستگاه‌های دولتی و غیردولتی به کمک کشتی اردبیل بشتابند.

اقبال عنوان کرد: مسؤولان استان باید به کمک کشتی بیایند تا ورزش اول کشور که ریشه در تاریخ و فرهنگ ما ایرانیان دارد، نجات پیدا کند.

با ادامه روند فعلی رشته کشتی غیرفعال می‌شود

وی تصریح کرد: با توجه آمار سال ۹۸، کشتی هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت سیر نزولی را طی می‌کند و اگر به همین منوال ادامه پیدا کند در سال‌های آینده ما شاهد غیرفعال شدن کشتی مثل بعضی از رشته‌های ورزشی که در سطح استان و کشور غیرفعال هستند، خواهیم بود.

رئیس هیأت کشتی استان اردبیل ادامه داد: در حقیقت این شرایط اصلاً مناسب جامعه و مناسب با اهداف ورزش و تربیت‌بدنی نیست و اگر ما می‌خواهیم جامعه سالم و با نشاط و عاری از هرگونه بزهکاری‌های اجتماعی داشته باشیم، باید به ورزش به ویژه ورزشی که در فرهنگ و تاریخ ما است و دین مبین اسلام هم آن را با توجه به این‌که در آن فرهنگ و مرام پهلوانی و اخلاق و کردار نیک و پسندیده را ترویج می‌دهد، تأیید کرده، اهمیت قائل شویم.

اقبال بیان کرد: قطعا بنده به تنهایی و با منابع مالی اندک و بدون حمایت مسؤولان توانایی حرکت دادن کِشتی به گل نشسته کُشتی را ندارم و عاجزانه از مسؤولان شهرستان‌ها و استان تقاضا دارم به کشتی عنایت ویژه داشته باشند و کشتی را از این وضعیت نجات دهند، تا مانند سال‌های گذشته بتوانیم از فرزندان این جامعه افتخارآفرینانی مانند احد پازاج، علی اشکانی، افشین بیابان‌گرد، سلیم لسانی، ناصر احمدی، جابر پارسی، حمید صمدی، اکبر سبحانی، بهرام معروف‌خانی و… را به جامعه تقدیم کنیم، تا آنان نیز پرچم سه رنگ جمهوری اسلامی ایران را در میادین ملی و بین‌المللی به احتزاز درآورند.