دهم آبان ماه ۱۴۰۲، روزی خاطره‌انگیز و فراموش‌نشدنی در تاریخ زندگی من رقم خورد. روزی که توفیق یافتم تا در محضر حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای، مقام معظم رهبری، حاضر شوم و از دریای حکمت و معنویت ایشان سیراب شوم.

حضور در بیت رهبری، حس و حالی وصف‌ناپذیر داشت. گویی در فضایی قدسی و ملکوتی قرار گرفته بودم و عطر معنویت و عرفان، تمام وجودم را فرا گرفته بود. چشم‌های نافذ و پرصلابت رهبر معظم انقلاب، حکایت از عمق ایمان و بصیرت ایشان داشت و لحن گرم و پدرانه ایشان، آرامش و اطمینان را به قلب و جان حاضران هدیه می‌داد.

در این دیدار، بیانات حکیمانه و راهگشای رهبر معظم انقلاب، دریچه‌ای نو به سوی فهم حقایق و بصیرت افزایی گشود. ایشان با ظرافت و دقت نظر، به مسائل مختلف کشور و جهان پرداختند و نقشه‌راهی روشن برای عبور از چالش‌ها و رسیدن به آرمان‌های بلند نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران ترسیم نمودند.

نکته قابل توجه در این دیدار، صبر و حوصله مثال‌زدنی رهبر معظم انقلاب در شنیدن صحبت‌ها و نظرات مختلف بود. ایشان با گشاده‌رویی و سعه صدر، به سخنان حاضران گوش فرا می‌دادند و با ارائه نظرات و راهکارهای خویش، چراغ راهی روشن را فراروی آنها قرار می‌دادند.

حضور در محضر رهبر معظم انقلاب، تجربه‌ای بی‌نظیر و الهام‌بخش بود که تا ابد در خاطرم خواهد ماند. این دیدار، عزم و اراده من را در جهت خدمت به مردم و کشورم راسخ‌تر کرد و مسئولیت من را در قبال آرمان‌های انقلاب اسلامی دوچندان نمود.

در پایان، از خداوند متعال برای حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای سلامتی و طول عمر با عزت آرزومندم و امیدوارم ایشان در ظل توجهات حضرت ولی عصر (عج) در انجام وظایف خطیر خود موفق و پیروز باشند.