داوود کیانیان اظهار داشت: اغلب هنرمندان عرصه تئاتر کودک و نوجوان اعم از کارگردان، بازیگر و نویسنده و … ، تحصیلات آکادمیک ندارند؛ از همین رو لازم است رشته تئاتر کودک و نوجوان به رشته‌های دانشگاهی اضافه شود.

وی بیان کرد: همه پسران و دختران این جمع قطعا در کودکی بازی‌هایی نظیر خاله‌بازی را تجربه کرده‌اند؛ ما در این بازی‌ها، نقش‌های مختلفی از جمله پدر و مادر و خاله و … را ایفا کردیم و نقش بازی کردن را تمرین کردیم.

مدرس کشوری تئاتر و مدرس کارگاه “نمایش‌نامه‌نویسی به وسیله کودکان و نوجوانان” افزود: این بازی‌ها مبتنی بر بازیگری‌اند و همه به نوعی تمرین بازیگری بوده‌اند. پس به نوعی بازیگری هنری ذاتی و استعدادی درونی است.

وی با اشاره با بیان اینکه همه ما در زندگی بازیگر هستیم، گفت: در کودکی، نوجوانی و بزرگسالی بازیگری کردیم، امروز من اینجا بازیگر نقش معلم هستم و در خانه نقش پدر و این نقش را هم در ناخودآگاه خود داشتیم.

کیانیان تئاتر را یک کار گروهی و جمعی دانست و عنوان کرد: اگر نمایش‌نامه خوبی نداشته باشیم کارگردان خوب بی‌فایده است، اگر کارگردان خوبی نداشته باشیم نمایش‌نامه اجرایی نخواهد شد و اگر بازیگر نباشد، کارگردان و نمایش‌نامه هردو بی‌ثمر‌اند.

وی به اهمیت نمایش‌نامه در تئاتر اشاره کرد: هر طرح اولیه و آغازین در نمایش‌نامه نمود پیدا می‌کند؛ از همین رو اگر بخواهید در تئاتر طراحی صحنه، دکور و گریم داشته باشید ابتدا باید نمایش‌نامه باشد و این خیلی مهم است.

مدرس و پیشکسوت تئاتر شروع هر نمایش‌نامه را قصه دانست و افزود: قطعا همه شما قصه شنیدید و می‌توانید قصه بگویید و بنویسید، نمایش‌نامه هم در قدم اول احتیاج به قصه دارد.