کسانی که سال‌ها است هر لحظه آلودگی‌های صنعت را در عسلویه با تمام وجود تجربه می‌کنند، شاید به طور دقیق متوجه نباشند که آلودگی‌های محسوس و نامحسوس، چگونه به آنان آسیب می‌زند.

حدود ۳ سال پیش، یعنی سال‌ها پس از آن که صنایع در این منطقه پاگرفت و رشد کرد، تصمیم گرفته شد که مرکزی راه‌اندازی شود تا ببینند سلامت مردمانی که یا بومی هستند و یا جزو جامعه بزرگ کارگری به شمار می‌روند در چه حال است.

مرکزی که نامش را «دبیرخانه پایش آلودگی‌های صنایع نفت، گاز و انرژی و اثرات آن بر سلامت» گذاشتند؛ دبیرخانه‌ای که دبیرش می‌گوید، کاری از پیش نرفته و غیرفعال است.

دبیر این مرکز، دکتر شکراله فرخی می‌گوید: زمانی که تصمیم به ساخت این مرکز گرفتیم هدفمان این بود که میزان تاثیرگذاری آلودگی ناشی از فعالیت صنایع بر سلامتی مردم و شیوع بیماری‌هایی مانند همه‌گیری‌های مختلف، سرطان، آسم، آلرژی و … ارزیابی و اطلاع‌رسانی شود.

فرخی می‌گوید: بار‌ها نامه‌نگاری کرده‎ایم و جلسه داشته‌ایم، اما به در بسته خورده‌ایم و گفته‌اند که برای ایجاد مرکز پایش سلامت بودجه نداریم.

او می‌گوید: آلودگی در عسلویه بیداد می‌کند، اما کسی جوابگو نیست.«غول صنعت» پاسخگو نیست.

این پژوهشگر معتقد است که در هیچ جای دنیا مردم این چنین در دل صنعت زندگی نمی‌کنند.

دبیر دبیرخانه پایش آلودگی‌های صنایع نفت، گاز و انرژی و اثرات آن بر سلامت، اما در پایان می‌گوید: البته فقط عسلویه نیست که مشکل دارد، در خارگ و وحدتیه هم آلودگی ناشی از فعالیت صنایع نفتی مردم را آزار می‌دهند.